Quintana leidt de Vuelta

Daar zit ik dan aan mij  derde halve liter.  Buiten in de schaduw, aan een heerlijke salade die na etenstijd toch nog even voor me is gemaakt. Door de speakers klinkt jaren 60 muziek en heerlijke basische klanken. Geducht,  kleren aan de waslijn en in de verwachting dat ik hier vanavond weer eens echt ga eten. Buiten zitten ook EEN Duitse Arabier,  een Spanjaard en een dame die hier met vakantie is.
Vanochtend als een van de eersten vertrokken toen het licht genoeg was . Geen echt moeilijke etappe, wel en paar klimmetjes en een zeer lastige afdaling voor Markina-Ximein. Na gisteravond heb ik weer last van een pijnlijke rechterhand.  Ws het gevolg van de regen in mijn schoen, verweking van de voeten. We zullen morgen wel weer zien.
Om 12:30 in Markina-Ximein cola en café con leche plus een tweetal pinchos. Wonderbaarlijk wat die lui allemaal op en klein stukje stokbrood weten te proppen. Toch maar even de albergue in Zenarruza gereserveerd. Daarna 30 minuten fout gelopen.  De eerste keer op mijn camino. De laatste km steil omhoog en dan ineens vlak onder de monasterio de albergue. Heerlijk.
Nu maar eens kijken wie hier vanmiddag nog allemaal aankomen?
De grote vraag blijft of ik wel een pelgrim of dat ik dat eigenlijk wel moet zijn.? Elke dag blijft en prestatietocht. Is er plaats als ik niet reserveer, aankomen als ik wel res er veer , afzien met einddoel voor ogen. Wanneer wordt het Hoe belangrijker dan het wat?